Osmog dana decembra 1991. godine, Crvena zvezda je u Tokiju pobjedila čileanski Kolo Kolo i osvajanjem tadašnjeg Intekontinentalnog kupa popela se na krov planete.

Osvajanjem Kupa šampiona šest mjeseci ranije, stekli su mogućnost da se za planetarnu krunu bore protiv čileanskog predstavnika, osvajača Kopa Libertadores.  Pred 60 hiljada gledalaca na Nacionalnom stadionu u Tokiju savladali su Kolo Kolo sa 3:0.

Junak tima koji je sa klupe predvodio Vladica Popović, u toj utakmici bio je najmlađi u timu – Vladimir Jugović. Tada 22-godišnji fudbaler je golovima u 19. i 58. minutu najavio veliko slavlje crveno-bijelih, a tačku na meč postavio je Darko Pančev golom u 72. minutu.

Crvena zvezda je nastupila u sledećem sastavu: Milojević, Radinović, Vasilijević, Jugović, Belodedić, Najdoski, Stošić, Ratković, Pančev, Savićević, Mihajlović.

Crvena zvezda je drugo poluvrijeme igrala sa igračem manje zbog isključenja Savićevića, a od osvajanja evropske do osvajanje svjetske titule, suočila se sa brojim promjenama u kadru. Ljupka Petrovića zamjenio je na trenerskoj klupi Vladica Popović, a klub su u međuvremenu napustili Robert Prosinečki, Stevan Stojanović, Slobodan Marović, Refik Šabanadžović i Dragiša Binić.

Pobjedom u Tokiju napravili su najveći uspjeh neke od istočnoevropski klubova. Svjetskom titulom zaokružen je jedan od najsvjetlijih perioda u istoriji crveno-bijelog kluba.